سایت رضا رفیعی دوست راه اندازی شد (اجرای یک ایده و هدف قدیمی)

اطلاعیه راه اندازی سایت

به‌نام بهترین

نمی‌دونم از کجا شروع کنم مغزم چندین و چند متن شروع رو برام آماده کرده اما دلم یکی، چون دعوا نشه از جایی که دلم میگه شروع می‌کنم و می‌نویسم.

امسال روی یکی از کوچک‌ترین هدف‌هام کار می‌کنم 🙂

نهم اسفند 1401 بود که تصمیم گرفتم سایتی به‌نام خودم راه‌اندازی کنم 16 اسفند آدرسش رو فعال کردم و رهاش کردم تا برای سال 1402 برنامه ریزی کنم آخه من از 18 سالگی سال رو با هدف‌های دقیق‌تری شروع می‌کنم و یک پاکسازی اساسی انجام میدم.

تا 7 فروردین 1402 می‌تونم بگم در 24 ساعت فقط 4 ساعت می‌خوابیدم و باقیش رو تلاش می‌کردم برای شروع چند راه جدید در سال جدید.

اول این متن گفتم ایده قدیمی، یکمی درباره گذشته می‌نویسم و میام حال:

حدود 14 سال پیش کامپیوتر که نداشتم گوشیمم از این ساده‌ها بود پدرم یک گوشی سونی اریکسون داشت که اون زمان دیگه خدایی بود برای خودش و جزو گوشی‌های پیشرفته به حساب میومد، بلوتوث داشت، مادون قرمز داشت، رنگی بود، دوربین داشت مهم‌تر از اینا یک مموری 512 مگابایتم داشت که می‌شد توش یک عالمه عکس ذخیره کنی 🙂 درسته من اون زمان گوشی ساده داشتم اما یکی از کارشناسای گوشی توی کل فامیل شده بودم و وقتی گوشی کسی به مشکل می‌خورد اسم منم به میون میومد (حالا اینکه چجوری گوشی‌ها رو ندیده یاد داشتم بعدا میگم) خلاصه من از همون اول عاشق تکنولوژی بودم برای همین تمام پس‌اندازم رو جمع می‌کردم با گوشی پدرم می‌رفتم اینترنت با سرعت E و دنبال این بودم که یک صفحه توی وب داشته باشم، با جستجوهایی که کردم به سایت کانی وب به آدرس vcp.ir برخوردم که با عضویت در اون می‌شد یک سایت رایگان با امکانات محدود راه انداخت (الانم چک کردم سایته هست دمش‌گرم ولی فقط 15 روز رایگانه اون زمان پلن رایگان مادام‌العمر داشت:) اما من هروقت که می‌رفتم سایتم رو بسازم به قسمت انتخاب قالب که می‌رسید اینترنت جوابگو نبود و قطع می‌شد و من پس‌اندازهام همش می‌رفت سر اینترنت و کنجکاوی‌هام، گذشت‌وگذشت تا یک کامپیوتر خریدیم بیشتر بخاطر برادرم، منم اجازه داشتم روزی یک ساعت با کامپیوتر کارکنم، من همون یک ساعت رو صرف یادگیری کار با کامپیوتر می‌کردم تااینکه یک روز کارت اینترنت دایل آپ خریدم و تونستم بالاخره سایتم رو توی کانی وب ایجاد کنم اینترنت دایل آپ اون زمان برای من مثل پرسرعت‌ترین اینترنت جهان بود چون بالاخره تونستم سایت بسازم و کلی خوشحال بودم اما نمی‌دونستم هنوز اوله اول راهم (باقی این موضوع رو داخل زندگینامم میگم)

گذشت‌وگذشت تااینکه من کمی متوجه شدم چی به چیه و اینترنتم هم ADSL شد، دیدم وبلاگ‌ها امکانات بیشتری دارن برای همین تقریبا همشون رو امتحان کردم (لوکس بلاگ، میهن بلاگ، بلاگفا، رزبلاگ و…) من از سال 90 ADSL داشتم که هزینش رو به‌سختی درمیاوردم سال 91 خونه‌مون رو عوض کردیم بخاطر همین تلفن ثابت نداشت و کلا اینترنت دایل آپ و ADSL نداشتم، دی‌ماه سال 92 خط تلفن ثابت خالی جور شد و یک استارت فوق‌العاده زدم، چون علاقه زیادی به سایت دانلود داشتم و اون زمان فقط سایت پی‌سی‌دانلود بزرگه وب بود در حوزه نرم‌افزاری، برای اولین‌بار یک دامنه به آدرس p30d2014.ir ثبت کردم و متصلش کردم به سیستم رزبلاگ با مدیر سایت پی‌سی‌دانلودم حرف زدم و اجازه گرفتم در بخش دانلود سایتم لینک‌های دانلودی سایت پی‌سی‌دانلود رو قرار بدم، سایت من در کم‌تر از 6 ماه رتبه 16 هزار الکسا رو گرفته بود (اهل فن می‌دونن این یعنی چقدر پیشرفت، برای یکی که با هیچ و دانش بسیار کم شروع کرده) ناگهان سرمایه من تموم شد و مجبور شدم بیشتر کار کنم و دنبال کار باشم.

 

حالا بیاییم زمان حال

من از سال 90 فعالیت رسمی خودم رو در فضای مجازی شروع کردم و امسال دوازدهمین سال هست که داخل این فضا هستم و با چندصد سایت و شرکت همکاری کردم چه رسمی چه غیررسمی به عنوان یک دوست دلسوز ایده‌های خوبی دادم بهشون (گفته خودشون اینو تایید میکنه) اکثرا هم افتخاری بوده و پولی بابتش قبول نکردم چون از همون اول بر این باور بودم که ایده‌ها و نوشته‌های من به‌قدری ارزشمنده که کسی نمی‌تونه با پول جبرانش کنه از طرفی الویت من از همون اول تا الان پول و مادیات نبوده و نیست و این چیزا الویت دوم منه اونم از راه درست و تمیزش!

 

به‌طور خلاصه دیدید که وبلاگ یا سایت اولی که با دامنه شخصی زدم شکست خورد و از سال 92 تا الان دیگه سایتی بطور جدی برای خودم راه‌اندازی نکردم که بخوام درموردشون حرفی بزنم اما امسال به لطف خدا سایتم رو راه‌اندازی کردم و می‌خوام ایده‌هام رو روش پیاده‌سازی کنم، از آینده خبر ندارم ممکنه موفق بشم ممکنم هست دوباره شکست بخورم اما اینو میدونم در هرصورت برنده این ماجرام.

 

شاید این شروع مثل شروع مت مولنوگ، مارک زاکربرگ، ایلان ماسک، بیل گیتس، آنتونی رابینز، مل رابینز و… باشه بالاخره منم یک انسانم و چیزی از بقیه کم ندارم.

 

یک ویدیو هم از ظاهر سایتم گرفتم بمونه یادگاری برای زمانی که…

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

به بالا بروید